Ik maakte de ets Steen van Rosetta eind 90-er jaren tijdens mijn opleiding aan de kunstacademie. Met een knipoog bevindt het werk zich op het raakvlak van kunst en ICT, mijn toenmalige werkterrein.

Het idee achter het werk was dat in een verre, verre toekomst archeologen hem uit diepe sedimentlagen zouden opgraven en dat zij hem, na decennialange arbeid, waarbij men menigmaal het bijltje erbij wilde neergooien, wisten te ontcijferen, hetgeen niet minder dan een doorbraak in het onderzoek betekende, waardoor zij zouden weten hoe de moerstaal van een ver voorbije beschaving moest worden vertaald in digitaal.